Kolorowe Jeziorka czy brudne kałuże?
Chciałam zobaczyć Skalny Most, żeby się przekonać, czy mi się spodoba. Spodobał się. To samo pytanie dotyczyło równie słynnych Kolorowych Jeziorek. Naprawdę – cztery, różne, piękne, w oryginale kolorowe jak z photoshopa? Sprawdźmy to!
O poranku zastanowiła mnie przelotnie gęsta sieć pustych kompletnie parkingów w okolicy atrakcji. Do parkingów były mapy, a droga… górska powiedzmy. Zakręty, przewyższenia, ogólnie wąsko i popękany asfalt. Albo jego brak. I takie mrowie parkingów?
Zatrzymuję się na parkingu tuż przed znakiem zakazu wjazdu.
– Czytałaś?
Na tekturowej tabliczce ktoś napisał czarnym markerem niewątpliwą marketingową zachętę do pozostawienia właśnie w tym miejscu opłaty (5zł): „Na dole zaparkowałeś, w konia się zrobić dałeś”.
Skałki są dużo ładniejsze, niż jeziorka, szlak przyjemny i nieumęczliwy, same jeziorka zaś kolorami – mocno przereklamowane.
– Żółte wygląda jak brudne, purpurowe jest brązowe, tylko niebieskie wygląda niebiesko, a bardziej – turkusowo. – ocenił Mikołaj.
Z tezą się zgodziłam, zagadaliśmy się na tyle, żeby zgubić szlak do czwartego, zielonego jeziorka.
– Synek, jesteśmy w połowie drogi na Wielką Kopę, jeziorko zostało za nami, obejrzymy je w drodze powrotnej może?
– Może być w powrotnej, ej, widzisz te skałki?!
Widok z Wielkiej Kopy nie jest widowiskowy, pięknie jest na skałkach pod Wielką Kopą, które wypatrzył Mikołaj. Siadamy, zjadamy drugie śniadanie, planujemy kolejną wyprawę.
– Dobra, komu w drogę, temu szukać zielonego bajorka – parafrazuje Mikołaj i profetycznie – będzie miał rację.
Miko pół godziny później do turystów, pytających o drogę na zielony stawik:
– O, tak, trzeba iść prosto i za kilometr skręcić w prawo. Koniecznie, koniecznie, zielone dostarcza BARDZO dużo wrażeń – odpowiadał z krystalicznym spojrzeniem błekitnych oczu.
Turyści uradowani przyspieszali kroku.
A mnie się przypomniała oczywiście nasza Pogodynka, czyli 5-letni Mikołajek, który schodząc ze szlaku na Baranią Górę dwie godziny od szczytu oznajmiał radośnie wchodzącym, sapiącym wedrowcom:
– Już niedaleko!
Kałuże w naszym parku po deszczu są większe, niż ten „zielony stawik”.
A po południu w Jeleniej Górze:
– nie polecamy posiłków dla zgłodniałych turystów w DonerKebab. Szkoda brzucha.
– nie polecamy wieży w Siedlęcinie. Szkoda pieniędzy, czasu i dojazdu.
Wędrówka po Borowym Jarze bardzo sympatyczna. Wieża widokowa Grzybek, przyjemny i luźny szlak do Perły Zachodu, widok z mostu, wieżyczka i luźny powrót do bazy.
